Залескія стараверы: страчаная спадчына
Матэрыялы даследчай працы прысвечаны вывучэнню і даследаванню гісторыі жыцця і дзейнасці старавераў у вёсцы Залессе (Залескі сельсавет Глыбоцкага раёна). Мэтай даследавання з’яўлялася вывучэнне гісторыі з’яўлення старавераў на Залесчыне; раскрыццё асаблівасцей іх побыту, жыцця, звычаяў, мовы; асвятленне падзей, звязаных з дзейнасцю стараверскай царквы-малельні ў в. Залессе. Былі даследаваныя былая стараабрадніцкая царква-малельня ў в. Залессе; частка вёскі – былая в. Нова-Аляксандраўка – заснаваная, забудаваная і заселеная стараверамі ў 1860-ым годзе; старажытныя пахаванні старавераў на могілках за в. Залессе.
Асаблівасцей жыцця і побыту стараверскай абшчыны ў Залессі да гэтага часу амаль што не даследаваліся на ўзроўні навукова-даследчай працы. Старонкі краязнаўчага летапісу аб жыцці старавераў вывучаліся на занятках краязнаўчага гуртка асобна па тэмах: асаблівасці мовы (дыялекту), гісторыя царквы-малельні, камяні і крыжы на стараверскіх могілках, фальклор старавераў.
На дадзены момант рэсурсны цэнтр змяшчае ўвесь аб’яднаны даследаваны матэрыял па гэтай тэме. Маюцца матэрыялы па выніках вывучэння асаблівасцей імён і прозвішчаў старавераў Залесся, іх побыту і абрадавых рытуалаў, мовы, звесткі аб дзейнасці стараверскай царквы-малельні і прычынах яе закрыцця. Па сабраных і запісаных успамінах старажылаў вёскі Залессе адноўлены гістарычны летапіс жыцця і дзейнасці стараверскай абшчыны вёскі Нова-Аляксандраўка з 1860 года і па наш час. Запісаны фальклорны матэрыял старавераў складае асноўную метадычную базу рэсурснага цэнтра па краязнаўству і музеязнаўству ўстановы адукацыі для правядзення заняткаў аб’яднання па інтарэсах “Юныя краязнаўцы” па тэме “Фальклор Залесчыны”. Сабраны матэрыял па абрадавай і пахавальнай культура старавераў Залесся, адноўлены гістарычны летапіс дзейнасці стараабрадніцкай царквы ў вёсцы Залессе, сабраны фотадакументальны і гістарычны матэрыял аб жыцці старавераў у Залессі складае асобны тэматычны аддзел музейнай экспазіцыі школьнага гісторыка-краязнаўчага музея “Мінулае Залесчыны” і даступны для наведвальнікаў рэсурснага цэнтра.